200 mijls race SOLO 2010

Pogo 850 Muckle Flugga

22 september

’s Ochtends vroeg na een prachtige avond met veel gezelligheid in de haven van Durgerdam is het eindelijk zover. We varen een voor een als bij admiraal zeilen de haven van uit richting de startlijn.

Nog voor de start een tegenslag. Motor draait alleen nog stationair en op het laagste toerental voor- en achteruit. Gisteren olie in staartstuk saildrive bijgevuld. Overvuld. Geprobeerd om de olie er weer uit te zuigen. Kennelijk was dit niet genoeg.

Om 7.15 u direct naast de startlijn voor anker om nog verder olie uit de saildrive te zuigen. Slangetje smaakt steeds viezer, net geen olie in de mond gekregen. Daarna nog steeds onmogelijk om gas te geven. Toch anker op en klaar maken voor de race. Het is tenslotte een zeilwedstrijd. Boeg spriet uit, genaker aangeslagen. Onder vol tuig rond acht uur gestart. In de consternatie start tijd vergeten te noteren. De GPS tracker lost dit wel op, neem ik aan. Na 30 min varen alles op orde.

Tijd voor mijn tune van de race: Maggot Brain van Funcadelic. Ik passeer het paard van Marken samen met gele tweemaster van Adriaan van Berkel en Pim Schulp op X312.

Prachtig schouwspel, dertig spinakers (helaas) voor de boeg.

Afgelopen uur steeds een laag kleding afgepeld. Zit nu in t-shirt. Met vier boten rond de gijpboei MN1GZ2 om 10.00 u. Het lukt me nog net om binnenpositie te krijgen. Scheelt hondereden meters bij het ingaan van het nieuwe rak.

Wind na enige tijd tot niet meetbaar gedaald. SOG < 1 knoop. Dan bakboord stuurboord situatie met Henjo van Cras Factus Est bij een boot snelheid van een slak. Ons geduld word op de proef gesteld het is nu 13.30 u en we gaan hooguit 1 knoop. Om 15.20 u komt er eindelijk een beetje wind.

Wat gelezen en aan een artikel gewerkt dat ik aan het schrijven ben over voeding. Wat kun je anders doen onder deze omstandig heden ? Daarna nog een blogpost van Tim Ferriss gelezen, 1 van mijn favoriete bloggers.

Het motorprobleem is nu duidelijk. De gaskabel is gebroken. Ik maak telefonisch een afspraak met een monteur in de Houttriphaven morgen ochtend om 9.00 u. Dat betekent groot tijd verlies. Met Henjo en Pim door de sluis. Met Pim samen afgemeerd in de passantenbak van de Houttrip.  Dat zou een lange avond nagels bijten kunnen worden, ware het niet dat het heerlijk weer is. Dus een biertje olijven en een sigaar. Vakantiegevoel!

23 september

Na een lange goede nacht de boot alvast klaar gemaakt. En de motorruimte vrij gelegd voor de monteur. Nieuwe gaskabel in een uur gemonteerd.

Ik moet nu een nieuwe strategie kiezen. De wadden baan die ik van plan was, is niet meer haalbaar. Ook is er onweer verwacht. Ik kies nu voor baan 4. Herstart bij EZ13. Goed begin. 6kn boot speed, die zakt even later wel weer in. Ik zie groene asymmetrische spi aan de horizon, dit lijkt op Henk Bulthuis. Hij gijpt later weg en neemt waarschijnlijk baan 3.

Op het rak van de Ketelbrug naar Urk de prachtige gele tweemaster weer gepasseerd.

Verder niemand in de verste verte te bekennen. Na 3 rakken is de wind weer op.

Ik ga bij de UK14 ten anker samen met Batfish die uit tegengestelde richting komt.

Wachten op wind. 6 uur stil liggen is een hele prestatie. Ik begin door mijn leesvoer heen te raken. Medische vakliteratuur is geen inspiratie voor een weekje vakantie, wat deze race zou moeten zijn.

Langzaam wordt de lucht grijzer. Om 17.00 u. is het einde blote bast. Volgens buienradar treken de echte buien ten westen langs. Het is nog steeds bladstil.

De tijden zijn wel veranderd, nu je met je telefoon op internet alles kan opzoeken tijdens een wedstrijd.

Muziek : John Coltraine; Chet Baker en Charlie parker.

Ik ga zo even Metallica opzetten om uit mijn middagdutje te komen.

Dit noem je wedstrijd zeilen?

Klokke 19.20 u na 6 uur het anker gelicht en volgas richting de herstart. Halve wind richting RHB knijpen met de spi op. In de verte onweer, uit voorzorg de spi eraf. Net op tijd, 90 graden windshift. Daarna kom ik in een heftig onweer terecht. Bliksem voor, achter en aan bakboord en heel dichtbij. Een ontlading recht boven mijn hoofd tussen twee wolken. Het wordt helemaal licht en een hele harde knal. Herinnerring  aan mijn eerste transat in 1988 komt boven. Ik zat toen ook midden in een onweer en kon geen kant op. Ik was toen heel angstig. Vandaag helemaal niet. Daarna harde wind en hevige regen. Boei RHB is niet te vinden, licht werkt niet. Na NM1 nog even het onweer afgewacht en daarna weer de spi gezet. Het is nu 23.00 u en het regent nog steeds keihard. Je wilde toch zo graag een weekje buiten spelen !?!?

Het klaart op. Volle maan achter de wolken geeft veel licht. Gijpen met spi lukt daarom zonder koplamp, zo helder is het. Dit is heerlijk zeilen! Tot H2W1 bij Hindelopen vreselijke knijp koers, groot zeil helemaal los. Daarna voor het lapje naar Makkum. Ik passeer mijn thuis haven.

Laatste rak naar Breezandijk. Geankerd in de werkhaven om 3.05 u.

24 september.

Om 9.30 u wakker, goede nacht gemaakt. Ik lig naast de Magic Woman van Dik Geurts. Daarna anker op, hele vieze blubber, lang schoonspoelen van anker en ketting. 20 min water putsen is pas “ zeilen zonder rugpijn”. De ultieme test of je een sterke rug hebt.

Herstart om 10.52 u. Ik zie nog 4 andere deelnemers de sport B ronden. Slechts 1 gaat de zelfde kant op richting sport A.

De temperatuur is nu flink gedaald, buiig weer. Ik heb nog een grote klus voor de boeg, ongeveer 100 mijl tot Lelystad. ETA 3.00 u vannacht bij bezeilde koersen.

Na WP 6 verkeerde spi gekozen. Rak is plat voor het laken. Downwind met een genaker en weinig wind is een slechte combinatie. Spi wissel gaat snel, ik word steeds handiger. Op naar Urk. Wind is al naar het noordwesten gedraaid.

Instrumenten hebben een dag stil gestaan. Log en diepte meter doen het weer. Kan weer reglementair het logboek invullen.

Na een heel lang voordewinds rak kom ik bij de Ketelbrug. Voor me zie ik een blauwe Winner met een solo vlag. Schitterende avond strak blauwe lucht. 6 Beaufort is voorspeld. 2 smeerrepen ingeschoren . We gaan zo kruisen. Boei KH gerond. Perfecte spi-drop, gijp, boom weg  en strak aan de wind.

18.40 u. Ik bereken dat er nog 90 mijl zijn te gaan tot de finish. Ik ben nu eindelijk over de helft. In mijn herinnering ging het vorig jaar veel sneller. Oh ja, ik heb 2 dagen bijna stil gelegen!

Langzaam dringt het tot me door dat ik de finish niet ga halen. De ETA tot Lelystad is 12 uur morgen ochtend, dus zonder kruisen en zonder rusten. Na de sluis is het nog 27 mijl. Stel dat ik non-stop door vaar dan wordt het rond 19.00 uur zaterdag avond. Daarna moet de boot nog terug naar Makkum, om maandag weer fris aan mijn spreekuur te beginnen. Wat is wijsheid. Opgeven zit niet in mijn karakter, maar realiteitszin is ook een van mijn goede eigenschappen.

Ik moet nog via sport D naar de SBC bij Lemmer en daarna naar de KRA tussen Medemblik en Stavoren. Ik ga om middernacht beslissen of ik doorga. Nog even de prachtige zonsondergang op me laten in werken. Ik trakteer mezelf op koffie en een feestsigaar, want het blijft mooi buitenspelen zo’n 200 mijls race. Dat moeten we even vieren !!

19.15 u Het wordt snel kouder. Laagje erbij en het gevechtspak aan. Dat wordt nog een lange nacht opkruisen naar de Afsluitdijk. Bij de boei passeert in tegengestelde richting een X43 Bixsmile onder spi. Die is er “bijna”. Hij moet nog 30 mijl tot de finish. Kleine bootjes ploeteren nog even door.

Rond 21.00 u word ik overvallen door een bui. Binnen 10 min van 10 naar 25 knopen wind. Met veel moeite 2 riffen gezet, maar we gaan nog steeds te hard en te scheef. Mijn windmeter geeft te weinig aan. De golven zijn ook uitzonderlijk hoog. Het lijkt wel of het ten noorden van hier nog veel harder waait. Ik beuk ongezond hard in de golven. Na een half uur besluit ik met pijn in het hart dat dit een goed moment is om de race te beëindigen. Helaas. 21.30 uur koers Enkhuizen. Met hoge snelheid zijn we in no-time daar aangekomen. Ik meer af naast Majic Potion die ook de handdoek in de ring had gegooid. Hij vertelde tot 32 knopen wind te hebben gemeten. Het gaat ‘s nachts nog veel harder waaien, dus mijn keus is juist geweest.

24 september

Het is nog een lange dag opkruisen naar Makkum. Het is intussen veel kouder geworden, maar wel heel helder en zonnig weer. Om 15 u tussen de palen. Hier een stukje video van hard aan de wind varen met 25 kn wind.

Nabeschouwing

Dit was mijn tweede 200 mijls SOLO. Het was weer een mooie belevenis. Zeer gevarieerd, met wind van 0 tot 25 plus knopen en zon, onweer, regen, warmte en kou. Ook weer genoten van 5 dagen alleen zijn in de natuur. Prachtige luchten en zonsondergangen beleefd. Als er wind was lekker fanatiek geprobeerd alles uit mijn bootje te halen. Een POGO 850 is een ideaal soloschip. Je verliest nooit de controle en kunt onder bijna alle omstandigheden de spi zetten (met dank aan mijn NKE gyropilot).

Helaas de eindstreep niet gehaald en iets te veel tijd lezend doorgebracht, maar dat zal volgend jaar vast anders zijn. Ik neem dan in ieder geval de maandag na de race toch ook maar vrij.

Veel dank aan de organisatoren van dit bijzondere evenement en tot 2011.