Zagen en snoeien
Een van de belangrijkste opties voor het stoppen van de klimaatverandering is het planten van zoveel mogelijk bomen en bossen. Wat elk voorjaar weer mijn verbazing schetst is dat in mijn omgeving een soort terreur van motorzagen plaatsvindt. Het lijkt wel of gemeentes en hun plantsoenendiensten er een pervers genoegen in scheppen om zoveel mogelijk bomen om te zagen en wat mag blijven staan extreem te snoeien. Een wit kruis op een boom is een slecht omen.
Recent is ook duidelijk geworden dat Nederland om de doelen van het Parijs akkoord te halen massaal bossen kapt en hout importeert uit andere landen om op te stoken in voormalige kolencentrales. Volgens onderzoek van het WNF importeert Nederland - afgezet per hoofd van de Europese bevolking - relatief de grootste hoeveelheid hout afkomstig uit tropisch bos. Het onderzoek beslaat de periode tussen 2007 en 2015. In die periode was de gemiddelde Nederlander verantwoordelijk voor zo’n achttien vierkante meter ontbossing, voor een gemiddelde Europeaan ligt dat getal op vijf vierkante meter aan grondstoffen gelinkt aan ontbossing. Het gaat hierbij vooral om de productie van soja voor veevoer, palmolie en vlees. Allemaal producten waar we makkelijk zonder kunnen.
Kennelijk is er een analogie tussen de mentaliteit waarmee we in eigen land de bomen en bossen te lijf gaan en de onverschilligheid waarmee we goederen importeren die lijden tot massale ontbossing elders zoals de oerwouden van de Amazone en Indonesië.
